Psychedelisch geweld uit de Russische contreien: laat dat maar aan de band met de haast onuitspreekbare naam Kalutaliksuak over. Het kwartet uit Moskou hakt er gelijk in zonder vage atmosferische poespas als inleiding, en gaat uitgebreid en vakkundig aan de haal met diverse concepten als progrock, jazz en klassiek. Alles ruim overgoten met de gebruikelijke vage hippieshit, compleet met dwarsfluit, vage stemmetjes en kosmisch keyboardspel en oh ja, mystieke songtitels natuurlijk. Uit de Russische rock hebben ze dan nog wat brallende zang overgehouden, en uit de prog en jazz de ellenlange, vakkundige solos op gitaar en keys die richting eindeloosheid lijken te voeren. Stuk voor stuk zijn de muzikanten ware meesters op hun instrument, en voelen ze haarscherp aan waar de anderen naar toe willen. Een indrukwekkend totaalgeluid laat de luisteraar alle hoeken van de kosmos zien, op vaak weinig zachtzinnige wijze maar oh zo genietbaar. De gitaar- en keyboardgeluiden zijn een extra vermelding meer dan waard, zo bijzonder knetterend, scheurend en gassend hoor je het niet vaak.