Verstilde ambient waarbij gewerkt wordt met veel digitale apparatuur, maar ook met fieldrecordings en analoge instrumenten. De concepten worden uitgebreid uitgewerkt in stukken die in duur variëren van ruim zeven tot ruim zeventien minuten, maar zouden net zo goed tot één geheel kunnen worden geborduurd zoals bij het werk van The Necks. De nummers variëren in mate van spanning met het openingsnummer ‘Diagrams Of The Physical Interpretation Of Resonance’ aan de laagste kant van het spectrum met gepluk op de gitaar, krakende geluiden en welklinkende belletjesachtige klankjes, en ‘Vertical Staves Of Line Drawings And Pointillism’ aan de andere kant met een hoge mate van onderhuidse spanning door heel zacht en traag aanzwellende piano- en basklanken, met fieldrecordings en klarinet. Over de titels van de nummers krijgen we geen uitleg maar ze lijken ironisch te verwijzen naar concepten uit de natuurkunde, schilderkunst of muziektheorie. Op dit derde album lijkt het Japanse duo hun eigen wijze volledige gevonden te hebben: geen muzikale thema’s, meanderend, door de duisternis zorgend voor hun ‘Akari’ – Japans voor licht.