We moeten daar eerlijk in zijn. Het eerste wat we hoorden van deze jonge band uit Columbus, Ohio was de 7inch Uppercutter, een donkere folksong zoals er meer te vinden zijn op de tweede plaat van dit gezelschap. De bezieler van de band, Zac Little, neemt daarop de vocalen voor zijn rekening. Samen met zijn kompanen leidt hij ons door veertien songs die een neerslag vormen van het donkere hart van zijn thuisland. Dat doet hij met naar Appalachenfolk neigende rock. Hij probeert nieuwe paden te bewandelen in een genre waarin soms te weinig vernieuwing wordt toegelaten. Of hij daar ook in slaagt is een andere vraag. De songs hellen soms iets te veel over naar eenvormigheid. Liefhebbers van bands als Local Natives of Neutral Milk Hotel zullen dan weer hun gading vinden op deze plaat. Het sterk aangezette, donkere Happy Alone is alvast de moeite. Een lans breken we ook voor het eerder ingetogen Only The Young Die Good. Alleen is de soms iets te gladde productie er voor ons te viel aan. Echt muzikale rauwe randjes ontbreken daarvoor iets te veel.