Psalm Zero is een duo waar we moeilijk greep op krijgen. De ene keer horen we vooral die zeurderige stem die ons heel hard doet denken aan Morrissey, een andere keer horen we meer de invloeden van postmetalbands als Cult Of Luna. En soms ook een portie darkwave van eind jaren 1980. Het hangt een beetje van het moment af, wat er om ons heen gebeurt, waar we zin in hebben. Telkens we luisteren horen we andere elementen en snappen soms onze eigen eerdere vaststellingen niet. Feit is dat Charlie Looker (zang, bas, synth, MIDI en drumprogrammering) en Andrew Black (zang, gitaar, drumprogrammering) zich niet zomaar ergens op laten vastpinnen. Looker heeft een verleden in Dirty Projectors, mathrockers Extra Life, Zs (waarin ook Greg Fox (Liturgy)) en Black in black metalband Castevet en deathmetalband Biolich, dus we hadden het natuurlijk kunnen weten. Voeg daar Martin Bisi (Swans, Material, Sonic Youth, ad infinitum) als opnameleider aan toe, en een avontuurlijke sound en plaat is geboren. Elk van de drie heren put uit zijn rijke verleden, waardoor Psalm Zero wel van alle walletjes tegelijk lijkt te eten en tegelijk een eigen recept heeft ontwikkeld. De combinatie van dreigende metalstukken, die donkere melancholische sound van eind jaren 1980 en de afwisseling van de zang (Lookers Morrissey-obsessie en Blacks metalschreeuw) werken meestal wonderwel. Misschien komt het omdat ze hun muziek opbouwen en aanpakken als ware het freejazz, waardoor ze elke belemmering en verwachte grenzen ver achter zich laten. De drang naar iets nieuws en anders is dermate groot dat Psalm Zero het niet erg vindt dat wij moeite moeten doen om alle elementen tot ons te laten doordringen. Het is een wonder op zich, juist omdat de meeste platen en bands zich al snel laten doorgronden.