Een zestal, met als uitvalsbasis Genève, dat wars is van conventies. Dat is dit naar volbloed futurist en dadaïst Marcel Duchamp genoemde samenwerkingsverband. De band ontstond als een éénmalig project rond bassist Vincent Bertholet. In de rangen vinden we onder andere ook nog drummer Wilf Plum (Dog Faced Hermans) terug. Ook andere leden waren en zijn actief in de Europese undergroundscene. Voor hun nieuwe plaat Rotorotor trokken ze dan ook nog een topproducer als John Parrish (PJ Harvey) aan. Op deze plaat mixen ze vlot uit pols elementen uit postpunk, afrobeat, tropicalia en experimentele pop. Het resultaat, ook uitgebracht op het Amsterdamse Red Wig Label, zijn dertien speelse popsongs. Nummers waarin plaats is voor de nodige gekte getuige het nummer The Sheep Said Moo. In dat nummer komt op gepaste momenten enig geblaat naar voren. Hoe kan het ook anders. De meeste nummers klinken meer dan gedreven en dat zorgt voor het nodige luisterplezier. Als een echt orkest dwalen ze fluitend door absurde werelden in nummers als Cranes Fly en It Looked Shorter On The Map. In dat laatste nummer is trouwens een hoofdrol weggelegd voor de vlotjes bespeelde marimba. Hier en daar gaat het er iets ernstiger aan toe zoals tijdens Homs. Horen we daar een aanklacht tegen de oorlog in Syrië? Wars van conventies, we schreven het al bij het begin. Iets voor de avontuurlijk ingestelde popliefhebber die een beetje absurdisme kan verdragen.