Rob Moir komt uit Toronto en heeft zo zijn eigen manier om naamsbekendheid te verwerven. In 2008 maakte hij een uitgebreide fietstocht door Europa, een tocht die hem heeft geïnspireerd tot het maken van dit album. Tevens heeft hij een eigenwijze manier van promotie uitgedacht: hij heeft een concerttournee opgezet doorheen stukken van Europa, met deze keer de klemtoon op de Benelux en Duitsland. Met de fiets, dus er zijn per land telkens meerdere concerten. De fietsafstand moet haalbaar blijven natuurlijk. Geen concertzalen maar huiskamers zijn het die de alternatieve bard heeft uitgekozen voor zijn intieme concerten. Het is een leuk concept om bij mensen thuis miniconcerten op te zetten, te pitten en dan opnieuw in het zadel te springen naar de volgende afspraak. De man en zijn gitaar die zijn nieuwe liedjes gaat voorstellen aan kleine groepjes geïnteresseerden. Op de plaat wordt hij door een hele resem gasten bijgestaan, waardoor er ook drums, bas, pedal steel, viool, orgel en piano is te horen. Het zijn eerlijke liedjes van een singersongwriter pur sang, die zich niet hoeft te verstoppen achter veel effecten en franjes. Moir streeft de puurheid na van de Canadese natuur, het reizen doorheen vreemde (toch voor hem) landen en mensen ontmoeten waarmee hij, doordat ze een huiskamer ter beschikking stellen, enige verwantschap met hem hebben. Of dat allemaal plaatsen zijn waar hij graag zou sterven, is een te letterlijke interpretatie van de albumtitel. Al kan Moir al zijn angsten, twijfels en ervaringen kwijt in zijn kleine liedjes die door hun eerlijke aanpak groots worden.