Brian Setzer hoort misschien niet helemaal thuis in dit blad, maar zijn nieuwste worp bevat te leuke rockabilly om zomaar te laten voorbijgaan. Zelf kennen we de man het best door zijn platen met Stray Cats, waarmee hij hoge ogen gooide en een resem hits scoorde. Het waren niet alleen die hits, want ook de rest van de, zeker de vroegste, platen waren zeer leuk om naar te luisteren. In de jaren 1990 en 2000 zette hij het achttien koppige Brian Setzer Orchestra op, en zette zo na rockabilly ook swing terug op de kaart. Daarnaast maakt hij geregeld soloplaten, waarvan dit er eentje is. Zijn typische twang is onmiddellijk herkenbaar in opener ‘Let’s Shake’ en hij raast net zo vurig als een jonge knaap door de eerste helft van de plaat. Op ‘What’s Her Name’ na, waarin we toch menen enige klassiekers terug te horen, zijn de liedjes inderdaad allemaal nieuw. Uiteraard passen ze perfect in de vooropgezette idiomen van het genre. Het is echter wel zeer goed gedaan, met een zeer leuke slappende staande bas, zijn herkenbare stem en gitaarspel en een basisdrums, zoals het ook al bij Stray Cats was. Het is allemaal minder urgent natuurlijk dan indertijd, en jammer genoeg neemt hij hier en daar wat gas terug (‘The Girl With The Blues In Her Eyes’), en dat bevalt iets minder. ‘Blue Lights, Big City’ klinkt als een eerbetoon aan Elvis Presley, en roept in ons hoofd enkele van ‘s mans liedjes op. Kevin McKendree (piano), Noah Levy (drums) en Mark Winchester (bas) staan Setzer bij in deze verzameling traditionele liedjes die gezelligheid en een liefde voor muziek uitstralen.