Goede bedoelingen, die zullen ze beslist hebben bij het label dat Neva/Harmony van de Koerdisch-Engelse zangeres Olcay Bayir uitgebracht heeft. Op deze debuut-cd omarmt ze een gebied dat zich uitstrekt van Armenië tot de Balkan. Met haar klassiek geschoolde stem heeft ze behoorlijk wat kundigheid in te zetten, en dat doet ze ook. Alles komt er even fraai uit. Timing is perfect. Ze strooit vaardig trillertjes en glijtoontjes rond in de liederen. Maar waar het aan schort is inleving. Wat dat betreft heeft ze weinig steun aan haar band. De muzikanten mogen dan uit meerdere continenten afkomstig zijn, samen strijken ze alle diepere emoties probleemloos glad. Dat wreekt zich bijvoorbeeld in het sefardische wiegeliedje Durme, dat ooit door de Griekse zangeres Savina Yannatou opgenomen werd. De zorg en breekbaarheid die zij daar uit laat spreken schroeft je keel dicht. Bayir komt niet verder dan zorgvuldig gepolitoerde en opgewreven uitvoering. Het glijdt met groot gemak de oren in, maar het glijdt er even zo gemakkelijk weer uit. In de buurt van je hart of je traanklieren komt ze niet. Goed gedaan, maar het blijven lege staaltjes van virtuositeit, kunststukjes. Op papier werkt het, maar het heeft al evenveel diepte als het velletje waar de woorden op geschreven staan. Mooi smoeltje, dat dan weer wel. Goed voor de verkoop.