Krake is het Duitse woord voor octopus. Het heeft tentakels om zich vast te zuigen en laat steeds zijn sporen na. Tijdens de zomer belanden restanten wel eens op je tapasbord. Maar in Berlijn verbinden ze er net dan een kleinschalig, uitdagend elektronisch muziekfestival aan. Terwijl de namen voor de nieuwste editie binnensijpelen, knipoogt Krake 001 naar het voorbije jaar. Omdat plaatjes luisteren leuker is dan voorbije festivalaffiches lezen. De plaat legt met zijn donkere atmosferische drones van Thomas Köner, Shrubbn!! en Dadub, de mechanische ritmes van Perc en Swarm Intelligence en melancholische eenzame ritmes van Lakker en Goner de smaak van de curatoren bloot. Gevestigde namen staan zuignappen in mekaar met nieuw talent. Grootmeester Pole schittert bovenaan met zijn minimale Wipfel Dub. En de luisteraar bezwijkt, vastgekneld in de greep van de zuigende tentakels, langzaam verdrinkend. De enige vraag die rest: koop ik de plaat of toch maar meteen een kaartje?