Van de bands die deel uitmaakten van het intussen ter ziele gegane Elephant 6 collectief is de output van Beulah wellicht de meest consistente. Daar waar label en geestesgenoten als Neutral Milk Hotel, Of Montreal, Apples in Stereo en Olivia Tremor Control zich geregeld verloren in loos experiment en frivoliteiten waar je friemelig van werd (de bandnamen op kop), ontaardde de lichtvoetigheid bij Miles Kurosky en companen nergens in overdreven nonsens. Het achtergrondverhaal waarmee de vierde van Beulah de wereld wordt ingeschoten is dat drie van zes bandleden sinds het vorige album uit de echt zijn gescheiden en dat ook Kurosky in de tussentijd brak met zijn aanstaande. Voeg daarbij nog geruchten over een eigen split, de lege kruk op de cover, de keuze voor Yoko, een naam die – hoe onterecht ook – voor velen synoniem blijft voor spelbreekster en teksten als ‘You fooled with the wrong guy / When you fooled with me’, en je verwacht je aan een wrange zwanenzang. Donkerder klinkt het zeker, de blazers die vorige albums opleukten zijn grotendeels achterwege gelaten en de boosheid en deceptie sijpelen door in haast alle teksten. Maar Beulah is te verliefd op pop om de miserie niet middels mooie melodieën te maskeren. Het strakkere, hechtere groepsgeluid is te danken aan de beslissing om voor het eerst te repeteren tot men de nummers in de studio kon inspelen (voorheen werd met overdubs gewerkt). De familiale besognes zijn er wellicht niet vreemd aan dat men voor die repetities zeven maanden nodig had. Of hoe Yoko niet alleen mannen uit elkaar drijft, maar hen ook dichter bij elkaar kan brengen.