1. Mario Basanov & Vidis
Suspend The Feeling featuring Giedrė
cd: Changed (Silence Family)
Mario Basanov & Vidis is een duo uit Estland, dat voor zijn houseproducties veel samenwerkt met vocalisten. Zo ook op het debuutalbum ‘Changed’, dat wordt gekenmerkt door een goed oor voor details in de instrumentatie en productie. Trage house, epische soundscapes, popmelodien en soul komen samen in het onderkoelde ‘Suspend the Feeling’, dat wordt gedragen door de massieve, sterk aan Moloko’s Roisin Murphy herinnerende stem van Giedrė.
2. Dark Captain
Long Distance Driver
cd: Dead Legs & Alibis (LoAF)
Het Londense Dark Captain is met ‘Dead Legs & Alibis’ toe aan haar tweede album. Dit album is wat groovier
dan haar voorganger, maar kent met het bedeesde ‘Long Distance Driver’ het ultieme nummer dat je met tokkelende gitaar, hakkelende drums, dramatische orkestraties en de melancholische hijgzang van Dan Carney terug katapulteert naar de vroege jaren 1970, toen de wereld nog in gebleekte kleuren werd geschilderd.
3. Reinhold Westerheide
Auburn – Michel van der Aa – For Guitar And Soundtrack
cd: Chamber Music (Composers’ Voice)
Componist, regisseur, theatermaker: de Nederlander Michel van der Aa is het vaak tegelijkertijd. Zijn oeuvre zou je als een ‘constructie van meervoudigheden’ kunnen omschrijven. Van der Aa is in zo’n tien jaar tijd een componist van internationale faam geworden, met een divers en tegelijkertijd consistent oeuvre van moderne gecomponeerde muziek. Het door Reinhold Westerheide uitgevoerde nummer ‘Auburn’, met een mooie mengeling van (versterkte) klassieke gitaar en elektronica, verscheen oorspronkelijk in 1994 op het inmiddels al jaren niet meer verkrijgbare album ‘Chamber Music’.
4. Bill Orcutt
The Man In the Mirror
Exclusief
D comeback van 2009 viel op het conto te schrijven van Harry Pussy’s Bill Orcutt, die na een decennium absolute stilte weer tevoorschijn kwam met het akoestische, maar harde en genadeloze ‘A New Way To Pay Old Debts’. Met amper vier snaren op een haveloze gitaar vlocht Orcutt een schrikwekkende wall of sound en een volstrekt eigen genre. ‘How The Thing Sings’ uit 2011 is even genadeloos maar wel iets makkelijker verteerbaar, al gaat het – deels gezongen – nummer ‘The Man In The Mirror’ door haar intensiteit nog steeds door merg en been.
5. Limes
5 Years
cd: Tarantula!/Blue Blood (Goner Records)
Het uit Memphis afkomstige Limes (voornamelijk een vehikel van voorman Shawn Cripps) bracht al in 2005 de cd ‘Tarantula!’ uit, met krakkemikkige pop en garage rock, die verre referenties oproept aan de Nieuw-Zeelandse 1990-scene rond The Verlaines en Tall Dwarfs. Aantrekkelijk aan Limes’ geluid is de algehele ‘sloppiness’, de prachtig nasale stem van Cripps en de laidback-attitude van deze Amerikaanse zuiderling. De cd krijgt nu een herkansing op grotere schaal, waardoor de pracht van ‘5 Years’ ook in bredere kring bekend kan raken.
6. Korperschwache
Alcohol Poisoning
lp: Ignore the Need (Public Guilt)
Het Amerikaanse duo Korperschwache, bestaande uit ‘drummer’ Doktor Omega en gitarist RKF, maakt al enkele jaren grote indruk met haar intense combi van minimalistische drums en door noise en black metal benvloede gitaargeluid. Het traag, maar gestaag ronkende ‘Ignore The Need’ werd – zoals bijna alle eerdere platen – zeer gelimiteerd uitgebracht. Op het melodieuze ‘Alcohol Poisoning’ klinken invloeden uit psychedelica en shoegaze door.
7. Rwake
An Invisible Thread
cd: Rest (Relapse)
Rwake is een zeskoppig gezelschap uit het Amerikaanse Little Rock; een dame en vijf heren die weten hoe een combinatie van doom en sludge behoort te klinken. Hun tweede album ‘Rest’ telt – naast wat auditief kruimelwerk – vier echte, lange, nummers waar black metal, sludge en southern rock mooi worden samengebracht. In ‘An Invisible Thread’ worden deze muzikale invloeden in een vorm gegoten die beuken en experimenteren mengt.
8. Centenaire + KingQ4
Eat This
12inch: Asper #2 (Clapping Music / Dokidoki ditions / Guilty By Association)
Centenaire bestaat sinds 2006 uit Damien Mingus (My Jazzy Child), Aurlien Potier en Stphane Laporte (Domotic). Deze veteranen uit de Parijse folky pop/rock-scene brachten al twee albums uit, op Chief Inspector. Afgelopen zomer speelden ze samen met de eveneens Franse Bertrand Groussard, alias KingQ4, in de Parijse Udo Bar. Het resultaat is te vinden op een kant van de 12inch ‘Asper #2’: ‘Eat This’ is een instrumentaal, op krautrock en improv gent nummer.
9. Colin Stetson
The Stars In His Head (Dark Lights Remix)
cd: New History Warfare, vol. 2: Judges (Constellation)
Colin Stetston, eerder een dienstige meespeler met onder meer Arcade Fire, David Byrne en Bon Iver, laat op het indrukwekkende ‘New History Warfare Vol. 2: Judges’ horen dat de creatieve mogelijkheden van een saxofoon schier onbeperkt (kunnen) zijn. De man tovert drones, minimal music, post punk en god mag weten wat uit een enorme bassax met een wonderlijk resultaat. Effecten en een sterk staaltje circulaire ademhaling doen de rest, zoals ‘The Stars In His Head (Dark Lights Remix)’ laat horen.
10. Jessica Rylan
Untitled Eigenmode
Exclusief
De Amerikaanse Jessica Rylan is niet alleen muzikant, ze ontwerpt en bouwt ook haar eigen synthesizers en verkoopt die onder de naam Flower Electronics. Nadat ze in haar jeugdjaren fluit had leren spelen en in een kinderkoor zong, viel ze tien jaar later voor noise en experimentele elektronica. Met ‘Untitled Eigenmode’ laat Rylan horen wat er allemaal uit haar keel en kleine geluidsboxjes kan komen.
11. Yu Miyashita
Noble Niche
cd: Noble Niche (Mille Plateaux)
De Japanse muzikant Yu Miyashita, die alweer een tijd in Brighton resideert, heeft meerdere gedaanten. Als Yaporigani maakt hij meer beat-georinteerde muziek en onder zijn eigen naam maakt hij een mengeling van noise en glitch. De glitch-elementen worden op het album ‘Noble Niche’ ingezet om noise te creren; daardoor klinkt het geheel meerlagig en vol van klankkleur, zoals het titelnummer laat horen.
12. Human Greed
Anxiety
cd: Fortress Longing (Omnempathy)
Al ruim een decennium opereert de Schotse muzikant Michael Begg, samen met compaan Deryk Thomas, onder het pseudoniem Human Greed (tevens speelt hij in Fovea Hex). Op ‘Fortress Longing’ krijgen zij ondersteuning van onder meer celliste Julia Kent, zangeres Laura Sheeran en klankmagir Colin Potter. Human Greed maakt duistere elektronische, ambientachtige geluidssculpturen, die worden gecreerd door een mengeling van instrumenten als piano, viool, gitaar, gamelan, elektronica en samples. Hun donkere kijk op de wereld en maatschappij wordt prachtig vertolkt in ‘Anxiety’.