Pianist Misha Mengelberg is vooral bekend als muzikale onruststoker en medeoprichter van de Instant Composers Pool. Dat hij naast muziek ook de nodige teksten schreef is minder bekend. In de dierentuin zijn naast talloze dieren onder andere (jeugd)gedichten, brieven, theaterstukken en composities voor de ICP opgenomen.
Wie de muziek van Mengelberg kent, zal zijn tegendraadse houding in zijn tekstuele oeuvre direct herkennen. Zo is een brief aan toenmalig (1973) Minister van Cultuur P.J. Engels getiteld ‘Een geschiedenis uit het Zuid-Kameroense’. De brief is een antwoord op een subsidie-afwijzing. Over geld, jazz of Zuid-Kameroen gaat het epistel echter niet; het vertelt slechts het verhaal ‘Waarom de mensen geen slurf hebben’.
Veel van de teksten in het boek hebben direct betrekking op de muziek van Mengelberg en de ICP. De theaterteksten en composities schreef hij voor en voerde hij uit met de ICP, maar sommige teksten werden los bij de muziek geleverd. Zo is in het boekje ook het zesdelige verhaal ‘Een mirakelse tocht door het Scharrebroekse’ opgenomen. De gelijknamige muziek werd verspreid op een serie van zes flexidiscs waar je een abonnement op kon nemen. Het verhaal gaat over Melis Lepelvang die op weg naar Broek op Scharre via een omweg terechtkomt in Ulkerzwaag en vrij gewone avonturen beleeft.
Naast de teksten is het boekje verlucht met partituren, tekeningen en foto’s. Ook hier blijft het absurde niet achterwege. Een serie foto’s toont een miniatuur van het Concertgebouw gevuld met muizen als concertgangers. Een andere serie foto’s laat de uitvoering van het stuk ‘Met welbeleefde groet van de kameel’ zien. Een uitvoering daarvan behelst een improviserend orkest en Mengelberg die een eenvoudige houten stoel ombouwt tot kameel en zich vervolgens bij de improvisatie voegt.
Een wonderbaarlijke verzameling absurditeit waardoor je constant in schaterlachende verbazing verkeert. Voor liefhebbers van Mengelberg, de ICP, dadaïsme en Fluxus verplichte kost. Voor alle anderen eigenlijk ook.