Nostalgie is het eerste gevoel dat zich openbaart als het debuut van Jakub Alexander aanvangt, een Pool genesteld in Brooklyn, terwijl de ogen blijven kijken naar de foto op de hoes. Het zwart-wit portret van twee jonge vrouwen is een aandoenlijke aanblik, naar verluidt de moeder en tante van Jakub in hun jonge dagen, gefotografeerd ergens in het moederland te 1984. De verhalen over vervlogen tijden verzinnen we er zelf bij, gestuurd door de meer dan fraaie ambient van Heathered Pearls. Alexander weet exact de juiste sfeer te creëren op zijn debuut ‘Loyal’, iets wat van levensbelang is voor een plaat die zich wentelt in ambient-contreien, maar geenszins vervalt in het traditioneel uitsmeren van luie soundscapes. Zijn loopbased aanpak – zoals minimale voorvaderen à la Terry Riley tot kunst hebben verheven – is een schot in de roos; spannend, opbouwend en bovenal wonderschoon. Verwacht echter geen klassieke ondertoon maar pure elektronische herhaling vol met melodie, drones en sluimerende noise dwalend op de achtergrond. De kracht van de herhaling mag dan een cliché zijn, maar wanneer het goed is gedaan zoals hier, ligt pure zelfhypnose op de loer. Als de laatste texturen van de plaat verdwijnen in stilte – helaas veel te vroeg – heeft de nostalgie al lang plaats gemaakt voor bewondering. Nog een keer draaien dan met de foto in het zicht, terwijl ‘Loyal’ met gepaste eerbied wordt bijgeschreven op de lijst van de mooiste werken van het jaar.