Zaterdag is altijd een bijzondere dag tijdens Eurosonic. Er vinden dan overdag veel aan het festival en de converentie gelieerde activiteiten plaats buiten de Oosterpoort.
Om 11 uur opende de Onafhankelijke Label Platenmarkt zijn poorten in de 3FM / Cathedral tent. Labels en maatschappijen als Konkurrent, Zeal, Excelsior, Suburban, Kytopia, Blowpipe en vele anderen verkochten hier hun producten. Het was de tweede aflevering van deze gebeurtenis maar vergeleken met de vorige, tijdens de zomer van 2012 in Amsterdam Noord, waren er dit maal aanmerkelijk minder standhouders en bezoekers. Voor een deel kan dat te maken hebben met een slechte voorpubliciteit. Want je kunt niet zeggen dat de Groningers geen platen kopen. In welke plaats vind je nog drie platenwinkels in één straat (de Steentilstraat)? Waarvan twee zelfs naast elkaar, Hemmes en Magic Buzz. Hiernaast zijn er nog de goedlopende winkels Elpee en Plato. Kortom een walhala voor degene die nog muziek op dragers wilt kopen!
Intussen vond in de Oosterpoort de uitreiking plaats van de Pop Mediaprijs 2013. Een prijs voor het oeuvre van een popjournalist, waarbij met name gekeken wordt naar zijn meest recente werk. Freelance journalist, Gonzo medewerker en oprichter van de opinierende website FRNKFRT, Peter Bruyn was één van de drie genomineerden. De prijs ging echter naar hiphopkenner Saul van Stapele. Dat was mede te danken aan het boek ‘Witte Panters’ dat de NRC-medewerker afgelopen jaar publiceerde. Jammer dat hij niet aanwezig was en via een Skype-verbinding tot de zaal sprak. Tegelijkertijd vond in een ernaast gelegen zaaltje één van de meest merkwaardige panels van Eurosonic plaats waarbij de veranderingen in de pornografische industrie werden vergeleken met die in de muziekbusiness. Ook in de (Amerikaanse) porno gaat het niet goed. Ze hebben veel last van illegale sites die geld verdienen ten koste van de sites die alles volgens de regels doen. Beide industrieën kunnen iets van elkaar leren bij de bestrijding van ‘piraterij’ en illegale downloads. Daar was dit panel een aanzetje toe.
In de stad begon om 13.00 in galerie Sign de jaarlijkse serie concertjes met happening bandjes uit de underground, georganiseerd door Subbacultcha en Wham Wham. Veel daarvan speelden ook op Eurosonic. Een hoopvol teken dat ook dat festival zijn oor goed te luisteren legt. Zo wordt de Ierse band Girls Names zelfs in de festival gids omschreven als “The band everybody is talking about”. Hun noisy songs met drone invloeden waren dan ook beslist de moeite waard. Ook de nieuwe band Herrek uit Groningen was een dankbaar gespreksonderwerp. De dromerige en hypnotiserende klanken van dit vijftal klonken totaal anders dan de schots en scheve muziek van Adept, waar frontman Gerrit van der Scheer ooit deel van uitmaakte. Het Deense trio Mö zat ook een beetje in de dromerige hoek. Dat komt met name door de nogal landelijke vocals van de vrouwelijke frontman. Hun dream electro klonk indrukwekkend in de kleine galerieruimte. Het noise trio Wolvon deed het kleine etalagepodium op zijn grondvesten schudden. De mannen uit Groningen hebben al een aardige cultstatus, mede dankzij hun bij Subroutine Records uitgekomen debuut EP. In de klassieke trio opstelling, bas, gitaar en drum, gingen ze als wilden tekeer. Hun snelle spel zag er uit als een puinhoop maar klonk als machtige gitaarnoise waarin toch ook organisatie schuil ging. Tussen de change-overs strooide het Groningse duo Vakantie vanuit een lager gelegen podiumpje, heerlijke geimproviseerde electro tonen over de talrijke bezoekers. Van de meeste bovengenoemde bands gaan we ongetwijfeld meer horen dit jaar!