Tijdens het Amsterdam Dance Event nemen een flink aantal Nederlandse labels de kans waar zichzelf te presenteren aan een groter publiek. Zo stond DOX Records met onder andere Benny Sings, in Bitterzoet en zijn de artiesten van BMKLTSCH RCRDS, waaronder Mika Mago, iedere avond in een andere club te bewonderen.
Op donderdagavond 20 oktober was in OT301 de ‘Non Records Label Night’. Gastheer van de avond was Bear (Damen) de oprichter van Non Records. Hij draaide zelf en kondigde iedereen aan. Meest bekende artiest van het label is Palmbomen. Hij deed temidden van zijn zelfgebouwde lichtshow een heerlijke set vol eigentijdse electro- en synthipop. De stampvolle zaal stond op zijn kop maar hij mocht van Bear slechts één korte toegift doen. Renkas is een relatief nieuwe naam op Non Records. Afgelopen de zomer kwam zijn ‘Christabella EP’ uit. Zijn sound klinkt analoog en erg eighties. Vooral in het begin van zijn set leek het wel of DAF op het podium stond. Hoogtepunt was zijn originele, zeer dansbare up-tempo versie van de Art Of Noise klassieker ‘Moments In Love’. Hierna was het de beurt aan de speciale gast van vanavond, The Hacker. Hij begon met een fantastisch geremixte New Order track en zette daarmee de toon voor de rest van de nacht in de overvolle OT301.
Het Amsterdamse Basserk label bestaat in 2011 vijf jaar. Ter gelegenheid hiervan heeft het label zelfs een soort fanzine uitgegeven getiteld: Pistol Pop Magazine. In OT 301 presenteerden ze vrijdag een aantal van hun artiesten. Daar de avond tot 05.00 uur zou duren was het er om 23.00 uur nog niet erg druk. Tijd voor ondergetekende om een ‘rondje langs de velden’ te doen. In de Rabozaal van de Melkweg zou later John Digweed spelen. In de gigantische zaal druppelde het publiek langzaam binnen. De Griekse (?!) DJ Stelios Vassiloudis warmde met wat kleurloze techno de bijna lege zaal wat op. Opvallend was dat hij op een erg hoog podium stond, verborgen achter een fraaie lichtshow. In de er tegenover gelegen Sugar Factory stond de DJ-booth gewoon op de dansvloer. De Amerikaan Quentin Harris draaide wat house en techno als mopwarmer voor de grote house naam David Morales. Voor de brug naar de Melkweg stond intussen een gigantische rij mensen. Traditioneel is dit de avond door Dave Clarke samengesteld en daar komt altijd flink wat publiek op af. In The Max zaal draaide de Nederlandse vrouwelijke DJ Estroe heel kundig populaire techno. Hier was het al flink vol. In de Oude Zaal draaide Darko Esser uit Nijmegen voor een kwart gevulde dansvloer.
Hij gaf het stokje over aan Daniel Miller, de legendarische producer en labelbaas van Mute Records. Darko Esser kent de faam van Miller en toont tijdens de wisseling respect. Het publiek weet echter van niets. Die horen ineens freaky techno en dat valt niet goed. Binnen korte tijd is de dansvloer bijna leeg. Daniel Miller, die er uitziet als Alfred Hitchcock op leeftijd, staat er onbewogen als een sfinx bij en besluit wat boem-boem techno er in te gooien. Daarmee redt hij het niet en blijft hij onbegrepen met een bijna lege vloer. Intussen heeft in de afgeladen Max de Deense Len Faki het helemaal voor elkaar.
Tijd om nog even terug te gaan naar Basserk Records in OT301. Hier deed het Belgische duo Moore & Lezz goede zaken op de inmiddels geheel gevulde dansvloer. Ze draaien rauwe, snelle electropop (Bij Basserk spreken ze liever over Pistol Pop), gebruiken zowel draaitafels als CD-spelers, houden van effecten tussendoor en bespelen als ware professionals de dansgrage crowd in OT 301. Een perfecte afsluiter van de dag!