In 2010 debuteerde het Zweedse duo Roll The Dice op Digitalis, met een plaat die in tegenstelling tot wat je van dat label zou verwachten nu eens niet vol stond met drones of neo-folk. Het geluid van Malcolm Pardon en Peder Mannerfelt (a.k.a. The Subliminal Kid, producer en lid van de live band van Fever Ray) sloot geheel aan bij de herwaardering van de synthesizer-kant van de krautrock, iets waar met name Emeralds en Oneohtrix Point Never verantwoordelijk voor zijn geweest. Een gevoel voor melodie en structuur verried daarbij naast invloeden van Klaus Schulze of Tangerine Dream ook een voorkeur voor de Kraftwerk van na de eerste drie platen, iets wat bij de meeste genregenoten ontbreekt. En ook op deze tweede plaat blijken de heren meer in hun mars te hebben dan louter tapijten weven. Naast synths speelt de piano een belangrijke rol, waardoor sommige nummers dan ook net zo veel te maken hebben met modern klassiek en minimal music, als met krautrock. Dat maakt Roll The Dice aanmerkelijk minder eendimensionaal dan sommige van de voornoemde genregenoten. Ook zijn er poppy-momenten die eerder aan de synthpop van de jaren 1980 doen denken, dan aan de muziek van het decennium ervoor. Nieuw op ‘In Dust’ is een aantal minimale nummers met een kale, onheilspellende sfeer. Zo klinken op het spannende ‘The Skull Is Built Into The Tool’ vage, galmende geluiden, als in een lege parkeergarage, terwijl de piano onafgebroken dezelfde basnoot aan slaat. Langzaam maar zeker werkt de piano naar een thema toe, terwijl de ruimte steeds groter lijkt te worden. De combinatie van die verschillende stijlen maakt ‘In Dust’ een mooie en gevarieerde plaat, zowel in geluid als gevoel.
Meer info
Label: Leaf
Distributeur: Konkurrent
www.rollthedicesthlm.com