Het Tilburgse festival Incubate werd door onze redactie onlangs omschreven als “Gonzo in festivalvorm”. En inderdaad is het programma ook dit jaar weer een overweldigende verzameling van de meest diverse artiesten die je in de marges van de cultuur kan bijeensprokkelen. Ongetwijfeld doen we zelf ter plekke een hoop waardevolle ontdekkingen, maar in de aanloop naar het festival belichten we graag al dagelijks een markante naam uit de line-up. Vandaag is dat de militante hofnarpsych van The Doozer.
“This is a failed attempt to sum up my dismay and the beginning of the end of a love story between myself and my home town. Meanwhile I’ve been to a Tesco’s car park and I’ve seen a thousand people who look just like you. Maybe I’ll go back to Java and play on a Gamelan or take locals for rides on a tuk tuk with a Union Jack dressed as Prince Philip.”
Aan het woord is The Doozer, ter afsluiting van een radicaal pamflet op zijn blog over de status quo in zijn biotoop Cambridge. Het fragment lijkt zijn haat-liefde verhouding met de stad en bij uitbreiding de wereld perfect samen te vatten. The Doozer is als artiest bijna een anachronisme: ergens tussen hofnar en troubadour in, het soort dat we tegenwoordig stiefmoederlijk als ‘outsider art’ bestempelen. Hij brengt uit op een label (Pickled Egg), maar evengoed stuurt hij allerhande handgemaakte tapes de wereld in. Hij werkte al samen met de legendarische Kramer, maar het is een hele karwei om zijn echte naam te achterhalen (volgens één bron: Simon Loynes), laat staan een treffelijke bio te sprokkelen op het net- meestal kom je terecht bij zijn naamgenoten uit De Freggels. Hij wordt beschouwd als een sleutelfiguur in de underground van Cambridge, en één adem genoemd met die andere befaamde kwiet Syd Barrett. En de muzikale band is onmiskenbaar- gekke psychpop die met veel fantasie en een aandoenlijke dosis huisvlijt (kadukke ritmeboxen en plastieken orgeltjes) zijn in elkaar geschroefd. Maar het is te makkelijk om The Doozer te klasseren als een onschadelijke mafketel. Bovenstaand citaat wordt voorafgegaan door een zeer nuchtere én ontnuchterende kijk op de moderne wereld, zoals hij die observeert door in Cambridge uit het raam te kijken. De mens blijkt voorts een gepassioneerd field recorder: op zijn website zijn verschillende tapes te downloaden onder de noemer ‘Exploratory Music Service‘, met opnames van volksmuzikanten uit Thailand en Borneo.
Alle reden voor ons om hier meer achter te zoeken dan een bebaarde freak met een sixties-fixatie. Laten we hopen dat The Doozer ons met zijn optreden een blik gunt op zijn eigen vreemde leefwereld.
The Doozer speelt op zaterdag 17 september om 20 u in Café Weemoed.
Luister hier naar Hornbill van The Doozer.