Vi.be is een hooiberg van respectabele proporties waarin heel wat spelden met ruw diamenten koppen verstopt zitten, maar om zo’n speld te vinden ben je toch al snel een middag verder.
Als geboren Hollander koos ik er –om toch nog enigzins richting aan mijn zoektocht te geven– voor om middels een arbitrair Iene Miene Mutte mijn zoekopdracht tot electronische muziek uit Kortrijk en omgeving te beperken.
Aangekomen in digitaal Kortrijk liep ik al snel de fascinerend donkere noise soundscapes van Unholy Analog Noisemachine binnen. UAN stelt dat ze de grenzen van muziek en geluid willen opzoeken om een zo extreem mogelijke muzikale atmosfeer te creeëren. De seconde dat je de eerste track Digital Dirt aanzet is dan ook wel even schrikken; met een koude start zit je meteen midden in de krijsende massa die de track domineert; of is het toch slechts een gierende wind? Na getuige te zijn geweest van de dood van de computer in de de tweede track Buzzkill waan je je bij de track Peter, Patron Saint of Commuters, door alleen je ogen te sluiten, op Gare du Nord tijdens een zwarte zaterdag.
Via Google kwam ik terecht op de Bandcamp pagina van UAN, alwaar je een kleine verzameling digitale EP’s aantreft. Vooral het nummer Conflict op …I’m just getting drunk fascineerde mij. Is het een noodoproep? Een tikkende tijdbom? Of toch gewoon een natuurlijke pulse, verstoord door de microfoon? Toch gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat, hoewel de meest recente EP’s Wallscapes en Deathscapes nogsteeds fascinerende getijden van abstract geluid zijn, de EP-loze tracks op vi.be eigenlijk nog het meest verrassend zijn. Misschien dat we daar ooit nog meer van gaan horen?