Een goedkope gitaar, twee effectpedalen en een viertracks opnameapparaat, meer had Bridget Hayden naar verluidt niet nodig om de ‘A Siren Blares In An Indifferent Ocean’ vol te spelen. Je hoort weliswaar dat Hayden de stiel geleerd heeft bij Vibracathedral Orchestra, maar Haydens solowerk is minder gepolijst en fragmentarischer dan de zorgvuldig opgebouwde drones van VCO. Hayden wijst in het interview naar water als inspiratiebron. Dat valt vaak bijna letterlijk te horen – bijvoorbeeld in ‘Dusk’. Bij Hayden echter geen pittoresk kabbelende geluiden zoals we die wel eens bij Dolphins Into The Future horen, maar veeleer het claustrofobische geklots tussen de wand van een oceaanstomer en de kademuur. Af en toe – in ‘Trash Momentoes’ bijvoorbeeld, waar de ritmische drone bijna een rockende rif wordt – gaat Hayden er bijzonder stevig tegenaan. Maar écht brutaal wordt het nooit: Hayden behoort niet (meer) tot de school noisemuzikanten die voor de totale vernieling van ’s luisteraars trommelvliezen gaat. ‘A Siren Blares In An Indifferent Ocean’ heeft zelfs bijna-lieflijke momenten. Zo is ‘Last Chart’, met zijn gemuteerde stemmetjes, bijna schattig te noemen. Wat ook is meegekomen van bij VCO is dat de plaat als geheel méér is dan de som der delen. Er wordt een verhaal verteld, of minstens de ruimte gegeven aan de luisteraar om een eigen verhaal te verzinnen. Gebeurde dat bij VCO vaak door tracks zacht in elkaar te laten overlopen, dan is dat bij ‘A Siren Blares In An Indifferent Ocean’ meer het resultaat van de trackvolgorde. Zo start kant twee met het reeds genoemde rockende ‘Trash Momentoes’, waarna met ‘Morning Hearts’ een uitgesproken introspectieve track volgt. In afsluiter ‘Waste’ zingt Hayden zowaar – haar zangstem ligt dicht bij Mimi Parker van Low, die overigens ooit een samenwerking met VCO aangingen. Mooie, goed uitgebalanceerde plaat.
Meer info
Label: KRAAK
Distributeur: KRAAK
www.kraak.net