De laatste post
From: Jurgen Tas
To: redactie
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:52 PM
Subject: vraag
Hé Gonzo-pipo’s,
Ik heb jullie verzoek ontvangen om ditmaal een Wanklank-column te wijden aan het Amerikaanse bandje (?) Pavement.
Na Sunn 0))), Sonic Youth, Fennesz, Animal Collective, John Cage, Mauro Pawlowski, Machinefabriek, Aphex Twin en Alva Noto wéér een naam waarvan ik nog nooit heb gehoord! Kiezen jullie die muzikale nobodies om mij subtiel weg te pesten, of pakken jullie graag uit met obscuriteiten om te bewijzen welk een kenners jullie wel zijn? In beide gevallen: zielig.
Ik ben het hoe dan ook spuugzat om telkens weer Wikipedia te moeten afschuimen, op zoek naar een morzel informatie over mijn onderwerp. Jullie kunnen me dus maar beter een summiere introductie tot Pavement geven, voordat ik besluit te kappen met mijn column, en het zinkende bagger-schip gedoopt Gonzo (circus) verlaat. Want zonder mijn webrubriek is jullie magazientje geen haar beter dan een pulpblad als The Wire!
Vertel op!
Jurgen
—————————————————————————————————————————————————
From: De Geluidsarchitect
To: redactie; Jurgen Tas
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:53 PM
Subject: Re: vraag
Tja Jurgen,
Op het subject van je mail is niet veel af te dingen: je stelt inderdaad een vraag. Toch stelt de inhoud van je mail mij teleur. Als we aan jou vragen om een artikel te wijden aan Pavement, dan gaan we ervan uit dat je jezelf even gaat informeren. Als wij ook nog eens moeten gaan uitleggen dat Pavement een slacker-bandje is enzovoort enzovoort, dan kunnen we dat artikel beter zelf schrijven.
Pavement ♥:
Het verwondert me ook dat je ons keer op keer dezelfde vraag stelt, nu al voor de tiende keer op rij. Je zou het systeem onderhand toch mogen kennen: dat Pavement een interessante naam is om op onze cover annex homepage te zetten, hebben wij inderdaad in The Wire gelezen, en dat hoort voor jou te volstaan. Nogmaals: we verwachten van jou in de eerste plaats opzoekwerk. Het schrijven is in jouw geval maar bijkomstig – gelukkig hebben we een goeie eindredacteur.
De Geluidsarchitect
—————————————————————————————————————————————————
From: Jurgen Tas
To: redactie; De Geluidsarchitect
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:54 PM
Subject: Re: vraag
Ah, De Geluidsarchitect: ontwerper van stilistisch en inhoudelijk bouwvallige prefabcolumns op de webfavela www.gonzocircus.com/category/geluidsarchitect. Bedankt voor je ongevraagde deontologische raad, waarde conculega, maar – zoals alle overige redactieleden en met name onze eerbiedwaardige hoofdredacteur ongetwijfeld wél doorhebben – mijn ogenschijnlijke gemakzucht maakt integraal deel uit van mijn volgehouden method-performance als polemist: het is een symbolisatie van de creatieve lamledigheid die de mij voorgestelde artiesten steevast kenmerkt. Kennelijk ben jij nog steeds niet in staat het meta-aspect van de Wanklank-rubriek te vatten (het prefix ‘meta’ vind je in het woordenboek onder de letter ‘m’, het woord ‘prefix’ vind je er onder de letter ‘p’, een woordenboek vind je in een boekhandel). Och gut.
Het epateert me ditmaal nog meer dan anders dat je mijn bedoelingen niet doorziet, beste De Geluidsarchitect – if that is your real name: je omschrijft Pavement nota bene zelf als een “slacker-bandje”! Da’s een heel juiste kwalificatie, overigens, heb ik net kunnen afleiden uit een paar (2) songs op YouTube: de groep blijkt in de loop van zijn tienjarige bestaan op geen moment de aandrang te hebben gevoeld om zijn (al weinig originele) geluid enigszins te vernieuwen. En zanger Stephen Malkmus, te lui om te zingen, zegt zijn broddelverzen steeds op volgens hetzelfde, lijzige metrum. Nou, als mijn onderwerp niet de minste moeite doet om me te boeien, dan hoef ik me evenmin in te spannen. Dat iemand van jullie maar de nodige research verricht, ik heb genoeg gehoord: door dergelijke muzikale bocht laat ik mijn sprankelende geest niet benevelen!
Welterusten,
Jurgen
—————————————————————————————————————————————————
From: De Geluidsarchitect
To: redactie; Jurgen Tas
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:55 PM
Subject: Re: vraag
Zo Jurgen,
Ik heb, op jouw aanraden, wat opzoekwerk verricht. Je hebt nu negen stukjes geschreven, telkens over artiesten die hard hun best doen om hun kunstzinnige muziek te verstoppen onder een paar lagen noise. “Die Jurgen zal de link nu wel doorhebben”, denk je dan. Maar nee: nergens in je stukjes is nog maar een begin van een rode draad te ontwaren.
Dus dachten wij: “We gaan die slacker eens testen. We kiezen iets heel anders – nee, weet je wat: we kiezen een groepje dat zodanig in de marge prutst, dat hij er zich wel in móét herkennen.” Het lijzige metrum, de creatieve lamlendigheid: daar sla je de nagel op de kop. Maar weer heb je niks door: je neemt – voor één keer, dat moet ik toegeven – je opdracht erg serieus, en selecteert daar enkele rake typeringen die zowaar bruikbaar zouden zijn in een kritisch artikel. Maar wat denk je nu? Dat we nog aandacht gaan schenken aan Pavement? De naam alleen al: ‘plaveisel’. De weg naar de hemel is geplaveid met goedbedoelde muziek van dat soort slackers, zonder dat ze ooit de eeuwigheid halen. Als je The Wire een beetje zou volgen, zou je weten dat de graag traag-trend al lang dood en begraven is.
Weet je wat ik denk? Je hangt te veel rond op het metaniveau. Probeer eens voor de middag uit je nest te kruipen, en wat spaarzamer te drinken.
Nu goed, de deadline nadert. Ik zend je – toegegeven – rake typeringen door aan de eindredactie. Zij integreren die wel in een of ander artikel dat meer ter zake doet.
Tot genoegen,
De Geluidsarchitect
—————————————————————————————————————————————————
From: Jurgen Tas
To: redactie; De Geluidsarchitect
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:56 PM
Subject: Re: vraag
Verhip, De Geluidsarchitect: je stukjes blijven dan wel zo droog als de vagina van het meisje dat je tijdens het Gonzo 100-feestje trachtte op te winden met je encyclopedische kennis van de Nederlandse undergroundmuziek, de mainstream geslachtsziekte gonorroe en – waar zát je met je gedachten? – het oeuvre van de muzikale pus afscheidende Rotterdamse droplul Machinefabriek, maar je e-mails worden alsmaar grappiger! Je plaagstootjes deren me niet, maar dit is dan ook maar een partijtje schaduwboksen: ik dacht aanvankelijk dat je jalousie de métier koesterde jegens mij – hetgeen ik overigens perfect had kunnen begrijpen, gezien onze intellectuele en creatieve krachtsverhoudingen – maar ik weet intussen heus wel dat je eigenlijk een onvoorwaardelijke fan bent van mijn columns, en dat je me louter treitert om te kunnen genieten en leren van mijn immer slagvaardige replieken. En ik heb op mijn beurt ook geen aversie tegen jouw webrubriek: wees gerust, die laat me volkomen onverschillig.
Helaas bestaan er ook Gonzo (circus)-redacteurs met minder gevoel voor humor, heb ik gemerkt in het eerste nummer van 2011.
Rancuneuze groet,
Jurgen
—————————————————————————————————————————————————
From: Stijn Buyst
To: redactie; De Geluidsarchitect; Jurgen Tas
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:57 PM
Subject: Re: vraag
Ha!
Jurgen, mijn favoriete rococojournalist! De man die met tienduizend woorden – altijd in honderden perfect geformuleerde volzinnen en duizenden clever bedachte bijzinnen gegoten – zegt wat Het Volk denkt. Het Volk zelf heeft daar vaak maar vier woorden en een fout uitgesproken vloek voor nodig, en gelukkig maar, want Het Volk ként vaak niet meer dan vier woorden. Alleen al daarom waren we blij jou aan boord te kunnen halen: een spreekbuis voor en tegelijkertijd Gonzo (circus)’ directe pijpleiding naar Het Volk. Ik wil me dan ook excuseren omdat ik laatst – in een zwak moment en bij gebrek aan inspiratie – in mijn recensie van Avey Tare’s Down there uw column per ongeluk betitelde als “wank-klank”. Als het díé goedbedoelde kwinkslag is waardoor je nu metershoog op je paard zit, wil ik me daar oprecht voor excuseren.
En natúúrlijk halen wij onze kennis óók uit Wikipedia. Dat is tegenwoordig toch algeheel aanvaard? Maar we zouden geen serieuze journalisten zijn, mochten we ons beperken tot Wikipedia alléén. Nee, wij lezen ook héél erg veel nieuwsbrieven van platenfirma’s, boekingskantoren en managementbureaus. Díé mensen kennen de artiesten over wie we schrijven persoonlijk, en zijn dus het best geplaatst om ons te seinen wie tegenwoordig heel erg interessant bezig is.
Maar zeg eens, Jurgen, heb je feitelijk al eens naar Pavement geluisterd? En dan bedoel ik de vroege Pavement, toen ze nog slackers without a cause waren, en niet de huidige revivalband, wier cause het is de gokschulden van die rare rosse, Bob Nastanovich, te vereffenen. Want als je het over die cynische cash-in band hebt, dan ben je welkom in mijn huis, waar overigens geen enkele Pavement-plaat te vinden is – ik was in de vroege jaren 1990 nog armer dan nu, en downloadde die platen altijd rechtstreeks op TDK-cassettes, die nu op zolder langzaam stof aan het vergaren zijn.
Graag dus wat muzikale argumenten, en dan praten we verder.
Uw
(sb)
—————————————————————————————————————————————————
From: Jurgen Tas
To: redactie; De Geluidsarchitect; Stijn Buyst
Cc: hoofdredacteur
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:58 PM
Subject: Re: vraag
En jawel, de rotte vis bijt!
Inderdaad, (sb), aka sterrecensent Stijn Buyst: het zijn jouw “goedbedoelde kwinkslagen” op bladzijde 65 van Gonzo (circus) 101 die me enigermate tegen de borst stuiten. Simplistische woordspelingen à la ‘wank-klank’ (wil je daarmee zeggen dat Wanklank ruk is of zo?) en denigrerende opmerkingen over de lengte van mijn bijdragen (dat stuk over Animal Collective telt trouwens geen zeven, maar acht pagina’s!) ervaar ik als zinledig verbaal geweld – en dat is godverdomme de strijdleuze van míjn rubriek! Ik ontraad je met klem het slagveld der polemiek te betreden: daar ben ik onversaagd, ongenadig en onaangenaam onverslaanbaar! Blijf jij, als zelfverklaarde “serieuze journalist”, maar nijver “nieuwsbrieven van platenfirma’s, boekingskantoren en managementbureaus” doorlezen – dat zijn immers de betrouwbaarste bronnen denkbaar, afkomstig van geheel onafhankelijke verenigingen zonder enig winstoogmerk. Het kan niet missen dat je recensie van Avey Tare’s solodebuut leest als een kritiekloos overgenomen promotekst van ‘s mans platenmaatschappij! Pf, het journaille waarmee ik moet samenwerken …
En natúúrlijk heb ik al eens geluisterd naar Pavement: zoals ik reeds heb aangegeven – maar begrijpend lezen blijft kennelijk een opgave voor sommigen – heb ik zonet maar liefst twéé tracks van hen gecheckt via YouTube. Een ervan, Gold soundz, blijkt door de digitale hipster-handleiding Pitchfork zelfs gebombardeerd te zijn tot het beste nummer van de jaren 1990 (http://pitchfork.com/features/staff-lists/7853-the-top-200-tracks-of-the-1990s-20-01/2/). Kan iemand van jullie, muziekdeskundologen bij uitnemendheid, mij ‘ns uitleggen waarom een instantvergetelijk, bijzonder generisch indie-deuntje die onderscheiding te beurt valt? Het is naar mijn verfijnde smaak geeneens de beste song uit hun oeuvre: dat andere wijsje dat ik heb beluisterd, het nochtans hyperinactieve Here, blijkt alvast beklijvender.
Of wacht, laat jullie analyse maar achterwege. Die zou toch maar weer ontaarden in een kanonnade van schampscheuten aan mijn adres. Gé Huismans, waarde hoofdredacteur – meer zelfs: beste vriend – het spijt me dat ik je even voor het blok zet, maar geef ofwel mij de zak, ofwel de twee serpenten uit de redactionele slangenkuil die hier andermaal giftige woorden in mijn richting spuwen. Ik pleeg niet graag kwalitatieve chantage, Gé – je wéét dat ik m’n onmisbare talent graag ten dienste stel van Gonzo (circus) – maar Stijn en De laten me geen andere keuze! Hak de knoop door, ouwe reus;-)!
Respectvolle groet,
jouw Jurgentje
—————————————————————————————————————————————————
From: dhr. Gé Huismans – hoofdredacteur
To: Jurgen Tas
Cc: redactie; De Geluidsarchitect; Stijn Buyst
Sent: Friday, April 1, 2011, 11:59 PM
Subject: Re: vraag
Mannen! (Waarom zijn het toch altijd weer mannen die mij de haren te berge doen rijzen?!)
Ik heb alles even laten bezinken, want een dergelijke voor-kinderlijke discussie heeft mijn bloed doen koken. De columnist van dienst doet eigenlijk gewoon wat hij altijd doet: na een aantal zogenaamd toonaangevende bladen en blogs te hebben gelezen, stuurt hij de hoofdredacteur – met wie hij op goede voet denkt te staan – een slijmerige e-mail met een voorstel. Negen van de tien keer denkt deze: bagger van de bovenste plank; maar voor de goede vrede binnen ons tijdschrift zal ik het even in de redactie gooien. Vaak gaat dat goed, maar deze keer is het echt mis, mannetje Tas.
Opperste (would-be)columnist Jurgen, jij bent ooit aangenomen op basis van een ongevraagd stuk over Sunn 0))). Ik heb me achteraf al zeer snel alle haren uit het hoofd getrokken, uit frustratie om jouw totale gebrek aan muzikale kennis en schrijftalent, maar de heren en dames redacteuren wilden jou een kans geven. En kansen heb je gehad. Keer op keer verprutst ook. Tienduizenden woorden werden net tegen de deadline over de schutting gegooid, in de veronderstelling dat de eindredacteur daar wel even een leesbaar en begrijpelijk stuk uit zou destilleren. Het is enkele keren gelukt, maar vraag niet hoe. Jouw bijdragen hebben een wig gedreven in de ooit zo hechte vriendenclub die Gonzo (circus) was. Met een vriendendienst hier en een vriendendienst daar houden we het schip nog op koers. We regelen wat extra cd’s, promopakketjes, leuke reisjes, en waar mogelijk groupies na afloop van een rockconcert. Alles dankzij jou, Tassie.
En, heren redacteuren: om zomaar even uit de school te klappen dat we naast nieuwsbrieven van platenfirma’s, boekingskantoren en managementbureaus ook Wikipedia plunderen om Gonzo (circus) te vullen, is er echt ver over. Straks verklappen jullie nog dat we een megadeal met Braun hebben gesloten om in alle interviews in de komende duizend Gonzo’s een vraag te stellen over het scheer- en tandenpoetsgedrag van de muzikant of kunstenaar. En dat we in de komende duizend Gonzo’s minimaal een keer per recensie refereren aan funkheld James Braun. Want als alle andere bladen all the way gaan, waarom wij dan niet? Ook Gonzo-redacteuren (en zeker de opperste redacteur van dienst) kunnen genieten van een palmstrandje.
Maar laat ik niet te ver uitweiden: de champagne wordt nu bijgevuld, dus ik moet afsluiten. Laat ik gewoon klip-en-klaar zijn: ik heb gewoonweg geen zin meer om met Untermenschen als jullie te verkeren. Heren redacteuren, we spreken elkaar binnenkort eens hartig. Jurgen Tas, jij gaat maar de columnist uithangen bij rektum:versum of zo. De Gonzo gaat zonder jou verder. Het verlies van een dergelijk lichtgewicht zal eenvoudigweg niemand opvallen; je column werd sowieso door bijna niemand gelezen – enkel door de eindredacteur. En die heeft vorige week zelf al hevig gefrustreerd ontslag genomen.
De baas —————————————————————————————————————————————————
—————————————————————————————————————————————————
Werkten ongewild samen aan deze slotcolumn:
Gonzo (circus)-medewerkers Stijn Buyst en De Geluidsarchitect (beiden links), en -hoofdredacteur Gé Huismans (rechts) (artist’s impression):
Ex-columnist Jurgen Tas (portrettekening):
