Giulia Lolli is nog altijd niet moegestreden als Mutamassik, haar gebroken hiphopproject waar ze Egyptische invloeden, lawaai, samples en celloklanken door elkaar mengt. Haar laatste plaat ‘Rekkez’ op het Brusselse Ini Itu label sloeg een dikke twee jaar geleden nog in als een bom met een duidelijke link naar de Arabische lente in Egypte, de helft van haar bloedlijn. Ze is meer dan begaan met de situatie daar en laat dit duidelijk horen op haar nieuwste werk ‘Symbols Follow’ op Discrepant waar haar muziek en context niet zonder elkaar kunnen bestaan. Zoals ze het zelf schrijft in de bijgevoegde liner notes: “Music for disinfection, in order to heal. To build a dream on.” Een luidkeelse kreet start de plaat in ‘Ke Nin Kai’. Drumritmes die aan alle kanten rammelen, roestige orgel en zware cellomelodieën worden op ons afgevuurd en er is geen weg terug. ‘Hearts Blink Their Morse Code’ weergalmt een scherp vibrerend orgel als een melancholische buikdans in mineur. ‘Long Beards’ begint met biddend gebrabbel waarna cimbalen en djerbouka’s een stevig ritme inzetten, aangevuld door flarden rommelend lawaai, donkermoedige cellostukken en elektronische effecten. In ‘Rhythms Rattle On Deaf Pawns’, één van de sterkste composities van de plaat, gaan de cimbalen heerlijk hevig tekeer op stevige drumslagen en scratches, waarin Lolli’s stem de titel een paar keer laat voorbijkomen als een waarschuwing. Het Moslimbroederschap wordt niet gespaard alsook atheïsten en westerlingen in het gespannen spel dat de Arabische wereld geworden is. ‘On Fire Drifting Sea-Wise’, donkermoedige cello aanslagen en trillende snaren worden met elkaar verweven. De B kant begint in ‘Grinta’ wat erudiet met ruige elektronische Arabische beats in de sfeer van Muslimgauze en holle tromslagen aangescherpt door allerhande verduisterende effecten totdat de cello weer even opdoemt in een kort instrumenteel tussenstuk. De platenspeler blijft in ‘Camus’ even hangen als een hartslag, ruisend als stromend bloed door aders, een Arabische luit trilt en hapert gepast mee voor een zalvend geluid. ‘On{e} Foot {in}, On{e} Foot {out}’ stapt terug in het straatgewoel met een dreigende orgelmelodie op Arabische hiphopbeats, cimbalen en gescratchte vinylflarden van gesproken woord. Beslist geen zonnige lenteplaat, maar de ontspoorde Arabische lente is dan ook niks van dat. Een brok krachtige klanken, het geheel is dan ook gemastered door Rashad Becker. Eentje voor de favorieten.